«Το πρώτο επεισόδιο της Μπιενάλε για την Περφόρμανς θα λάβει χώρα μεταξύ 23 Ιουνίου και 4 Ιουλίου 2016 στην Ελλάδα. Προερχόμενη από δράσεις που συνέβησαν σε ένα πλαίσιο αυτοοργάνωσης και συχνά με τη μέθοδο του «κάν’το μόνη σου» τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα, σε ένα παρόν χωρίς μέλλον, η εκδήλωση θα διερευνήσει το ρόλο της περφόρμανς, συγχρονικά και διαχρονικά, στη σχέση της με κοινωνικο-πολιτικά δεδομένα και τις διάφορες προβολές τους. Η Μπιενάλε μεταμορφώνεται σε μια πρακτική αυτοοργάνωσης θέτοντας υπό εξέταση εξωθεσμικές μορφές τέχνης και πολιτικής. Υπό τον τίτλο «Το Μέλλον Πέθανε/ No Future» η εναλλακτική Μπιενάλε θα συνδυάσει πρακτικές καλλιτεχνικές, πολιτικές και θεωρητικές αναζητώντας τις δυνατότητες συλλογικής άρνησης στην κυρίαρχη ιδεολογία του μέλλοντος.
Η Μπιενάλε για την Περφόρμανς θα ξεκινήσει στο κατειλημμένο Green Park στην Αθήνα, θα απλωθεί στο γειτονικό Πεδίον του Άρεως και θα σαλπάρει με πλοίο από τον Πειραιά για τα Κύθηρα. Αναζητώντας τη θέση της περφόρμανς στο νεοφιλελεύθερο τοπίο, θα επιχειρήσουμε να δημιουργήσουμε και να μελετήσουμε συλλογικά τις τομές μεταξύ θεσμού και εξωθεσμικότητας, μεταξύ κλειστού και ανοιχτού χώρου, μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, μεταξύ πόλης και υπαίθρου. Η εκδήλωση θα προωθήσει συναντήσεις μεταξύ περισσότερο και λιγότερο συμβατικών δράσεων, όπως: παραστάσεις/περφόρμανς, ομιλίες, συζητήσεις, εργαστήρια, καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, αστικούς περίπατους, ακτιβιστικές δράσεις, προβολές.
Η έννοια και ο μύθος του μέλλοντος, βασιζόμενα στην κανονιστική κουλτούρα του καπιταλισμού, παραπέμπουν σε μια διαρκή τάση για πρόοδο, βελτίωση και ανάπτυξη. Και το ίδιο το χρέος είναι μια πράξη κατάληψης του μέλλοντος σύμφωνα με τον Μαουρίτσιο Λαζαράτο, ο οποίος υποστηρίζει ότι «εκπαιδεύοντας τους/τις κυβερνώμενους/-ες να δίνουν την υπόσχεση [ότι θα αποπληρώσουν τα χρέη τους], ο καπιταλισμός ασκεί έλεγχο στο μέλλον […] καταλαμβάνοντας το μέλλον εκ των προτέρων, καθιστώντας το αντικείμενο». Τι γίνεται με την πολιτική και καλλιτεχνική πράξη όταν γυρίζει την πλάτη της στο μέλλον; Όταν η σχέση με το μέλλον μοιάζει εφήμερη; Όταν το συνεχές της κανονικότητας διακόπτεται χωρίς όμως να έχει διατυπωθεί κάποια άλλη μελλοντική υπόσχεση; Μπορεί η ρήξη με το μέλλον να μας προσφέρει ενδεχομένως νέες δυνατότητες συσχετισμού με το παρόν και να δημιουργήσει άλλες σχέσεις με το χρόνο; Μπορούν τέτοιες πράξεις του “εδώ και τώρα” που απέχουν από δυνητικότητες να ανοίξουν νέους δρόμους αναφοράς σε ένα “τότε και εκεί”, το οποίο με τη σειρά του να παραπέμπει σε διαφορετικούς ερχόμενους κόσμους;
Αναδεικνύοντας τη συγγένειά του με πειράματα της μεθόδου ‘κάντο μόνη σου’, όπως είναι η επανενεργοποίηση του θεάτρου Εμπρός και του Green Park στην Αθήνα, η Μπιενάλε για την Περφόρμανς προτείνει μια σειρά ανακατατάξεων και επαναπροσεγγίσεων των τρόπων δράσης και συμμετοχής στο πολιτικό και καλλιτεχνικό πεδίο με σκοπό να διερευνηθεί η δυνατότητα ριζοσπαστικών πειραμάτων στην παραγωγή. Θα ακολουθηθεί η πρακτική της “επιμέλειας μέσω της συνέλευσης” - αφήνοντας κατά μέρος ιεραρχήσεις και κατηγοριοποιήσεις, το πρόγραμμα θα αποτελείται από ζώνες αντιμαχόμενων πεδίων και πρακτικών που θα συν-επιμελούνται συμμετέχοντες/-ουσες και διοργανωτές/-ριες σε ένα ασταθές “εδώ και τώρα».
Tην πρωτοβουλία και την οργάνωση της εκδήλωσης είχαν η Τζίτζι Αργυροπούλου, ο Βασίλης Νούλας και ο Κώστας Τζιμούλης.
Με την υποστήριξη της γκαλερί "follow your art" κατά την παραμονή στα Κύθηρα.
