Μόνο η εικόνα που προέρχεται από την μνήμη μπορεί να γίνει αντικειμενική, να γίνει ένα οικουμενικό έμβλημα της ψυχικής οδύνης και έτσι αποστασιοποιημένη από το Εγώ που την υπέστη, να δώσει ψυχική γαλήνη.
Aldo Carotenuto
Η Γεωργία Τσέρη με τα νέα της έργα μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στα βάθη των γενεών, σε μια περιήγηση σε ό,τι από το παρελθόν κρατάμε ζωντανό στο παρόν, σε ένα προσωπικό ψυχογράφημα με πατρογονικό αίσθημα. Μέσα από τη δική της προγονική ιστορία αγγίζει θέματα που έχουν σχέση με τη μετανάστευση και την πατρίδα ως τόπο και ως ζητούμενο. Παράλληλα στα έργα της αναδεικνύεται η γυναικεία ταυτότητα και παρουσία, αφαιρετικά και σε απόσταση αντικατοπτρίζοντας τη μνήμη και την αντίληψη της διαφορετικότητας μέσα στην ολότητα. Οι ανθρώπινες φιγούρες συνδέονται στο ζωγραφικό χώρο με ένα εσωτερικό χαρακτήρα που αποκτά μια μεταφυσική υπόσταση δηλώνοντας την αυθεντικότητα, με μια αίσθηση υπερβατικής ενότητας. Τα επάλληλα στρώματα χρώματος στα έργα, οι ματιέρες και οι μονοχρωμίες καθρεφτίζουν ένα μέτρο, ένα ρυθμό, ένα αξίωμα: το αξίωμα της εσωτερικής αναγκαιότητας.
